نقش تکنولوژی های نوین ارتباطی (آموزش الکترونیکی) بر فرآیند یادگیری

در عصر اطلاعات و ارتباطات الکترونیکی، هر سازمانی با تغییرات سریعی رو به روست. نهاد آموزش و پرورش یکی از بزرگ ترین و تولیدکنندگان اطلاعات و بی تردید عمده ترین مصرف کننده و ذخیره کننده اطلاعات و دانایی محسوب می شود و مدرسه به عنوان مکانی مناسب، برای تربیت دانش آموزان باید استفاده از این فناوری ها را در سرلوحه کار خود قرار دهد. هدف از این پژوهش تعیین نقش تکنولوژی های نوین ارتباطی (آموزش الکترونیکی) برفرآیند یادگیری می باشد. این پژوهش شامل یک فرض اصلی و 7 فرض فرعی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه معلمانی است که در مراکز آموزش از راه دور خارج از کشور مشغول تدریس می باشند که به صورت تمام شماری مورد مطالعه قرار گرفتند. روش پژوهش پیمایشی است. از ابزار پرسش نامه برای گردآوری اطلاعات استفاده شده است برای افزایش روایی و اعتبار پرسش نامه، ابتدا تعدادی پرسش نامه توزیع گردید و ابهامات مربوط با پرسش ها مشخص شد، بدین ترتیب تعدادی از پرسش ها حذف و تعدادی جایگزین شد و در نهایت بعد از شفاف شدن و رفع ابهام پرسش نامه نهایی تهیه و توزیع گردید. از آنجا که پرسش نامه این پژوهش بر اساس رتبه بندی مقیاس لیکرت طراحی شده است، برای بررسی اعتبار و همسانی درونی آن از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. مقدار آلفای کرونباخ 0.75 می باشد که نشانگر اعتبار پرسش نامه می باشد.نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که تکنولوژی های نوین ارتباطی (آموزش الکترونیکی) فرآیند یادگیری را بهبود می بخشد و کیفیت یادگیری را افزایش می دهد. میزان تسلط برآموخته ها را افزایش می دهد و زمان یادگیری کاهش می یابد. سبب دسترسی آسان دانش آموزان به منابع اطلاعاتی می شود و با استفاده از تکنولوژی های نوین ارتباطی (آموزش الکترونیک) با کاهش روابط انسانی مواجه می شویم و هزینه های آموزش کاهش می یابد.